دلت را خوش نکن به اين دوستت دارم ها... تمامشان تاريخ مصرف دارند...

دلم براي کسي تنگ است که گمان مي کردم مي آيد... ميماند...و به تنهايي ام پايان مي دهد، آمد...رفت...و به زندگي ام پايان داد...

مي شنوي؟ ديگر صداي نفسم نمي آيد... به دار کشيده مرا بغض"نبودنت"...

شب آرام ميگذرد... من با ياد تو نشستم... اگر شب هم بگذرد من از ياد تو نميگذرم...

من چه تنها و غريبم بي تو در درياي هستي، ساحلم شو غرق گشتم بي تو در شب هاي مستي...

فراموش کردنت کار آساني است! کافيست دراز بکشم، چشمهايم را ببندم و نفس نکشم...

ستاره ها هيچ گاه از خاطر آسمان نمي روند، بگذار دل من آسمان باشد و ياد تو ستاره...

وقتي که شکست بغض تنهايي من وابستگي ام را به تو باور کردم...

عشق فراموش کردن نيست بخشيدن است، گوش کردن نيست درک کردن است، ديدن نيست احساس کردن است، جا زدن و کنار کشيدن نيست، صبر کردن و ادامه دادن است حتي تنها...

دستانت رو دور گردنم حلقه کن بهترينم... اين دوست داشتني ترين شال گردن شبهاي سرد من است باور کن عشقم...

ميدوني چرا بغل کردن حس خوبي به آدم ميده؟ چون سمت راست بدن قلب وجود نداره و اونجا خاليه ولي وقتي کسي رو که دوست داري بغلش مکني قلبش اون جاي خالي رو پر ميکنه و انگار که تو صاحب دو قلب هستي...